Bez zbędnych wstępów i rozczuleń nad zawieszką na blogu...
ONI...
Kim są Ci Oni zawarci w tytule wpisu?
http://crazyant.soup.io/
I cóż więcej dodać, jak wszystko zawarte w tych paru zdaniach...
Parę zdań... Nasuwa się pytanie, nie jedno. Skąd biorą się tacy ludzie? Dlaczego wpuszczamy ich do Naszego życia? Dlaczego wciąż pozwalamy, by to miejsce zajmowali? Czy każdy spotyka w życiu taką osobę czy jest to "wyróżnienie" dla nielicznych? Jak to nazwać?
Na ostatnie pytanie odpowiedź nasuwa się od razu. Można to nazwać tylko w jeden sposób - coś co nie powinno istnieć. Coś co trwa, mimo, że nie ma prawa bytu. Coś co wciąż się tli, nie mogąc do końca zgasnąć. Coś co wzbudza dreszcze, emocje. Coś czego nie da się kontrolować. To coś takiego na co nie mamy wpływu. To coś nie pozwala powiedzieć "NIE". To coś co zaprzecza Naszym słowom, wypowiedzianym z rozsądkiem... I do tego wciąż się wraca. Wbrew wszystkiemu i mimo wszystko.
To coś nie jest człowiekiem, nie da się tego ukształtować, choć dotyczy danej osoby. To odczucie. To coś, co się po prostu czuje. Tak po prostu.
Dlaczego na to pozwalamy i skąd się bierze? Z tęsknoty... Wielkiej tęsknoty za czymś wyjątkowym, innym i niepowtarzalnym. Za czymś co podda pod wątpliwość Nasze reguły i zasady. Co pomoże Nam zaprzeczyć. Zaprzeczyć, że w życiu można czuć tylko to co zdefiniowane. Miłość, nienawiść, zazdrość, smutek, lęk... itp. itd. A można dużo więcej...
Dlatego właśnie wpuszczamy TO do Naszego życia, przygotowujemy mu miejsce, pozwalamy zagościć. Czasem przez wzgląd na inność, ciekawość. Czasem z powodu wielkiej pustki. Reszta dzieje się już bezwiednie. Bez Naszego udziału i przyzwolenia.
Bywa to irytujące, wkurzające i zastanawiające. Dlaczego akurat TO, dlaczego akurat TA/TEN? Dlaczego akurat JA?
Bo...
"Nagle dzieje się coś... Co Cię uruchamia... i w tym momencie wiesz, że coś się zmieni... W tym momencie zdajesz sobie sprawę, że wszystko zdarza się tylko raz... Następnie okazuje się, że to wszystko zdarza się tylko jeden raz, i że nigdy więcej nie poczujesz tego samego. Że już nigdy nie będziesz trzy metry ponad niebem..."
(cytat z filmu "Trzy metry nad niebem").
"Księżyc staje się Słońcem, noc staje się dniem. Ponieważ wewnątrz każdej osoby ukrywa się inna, może piękniejsza, może bardziej nowa. Może Twoja..."
"Trzy metry nad niebem"
Pozdrawiam
PannaEm
ONI...
Kim są Ci Oni zawarci w tytule wpisu?
I cóż więcej dodać, jak wszystko zawarte w tych paru zdaniach...
Parę zdań... Nasuwa się pytanie, nie jedno. Skąd biorą się tacy ludzie? Dlaczego wpuszczamy ich do Naszego życia? Dlaczego wciąż pozwalamy, by to miejsce zajmowali? Czy każdy spotyka w życiu taką osobę czy jest to "wyróżnienie" dla nielicznych? Jak to nazwać?
Na ostatnie pytanie odpowiedź nasuwa się od razu. Można to nazwać tylko w jeden sposób - coś co nie powinno istnieć. Coś co trwa, mimo, że nie ma prawa bytu. Coś co wciąż się tli, nie mogąc do końca zgasnąć. Coś co wzbudza dreszcze, emocje. Coś czego nie da się kontrolować. To coś takiego na co nie mamy wpływu. To coś nie pozwala powiedzieć "NIE". To coś co zaprzecza Naszym słowom, wypowiedzianym z rozsądkiem... I do tego wciąż się wraca. Wbrew wszystkiemu i mimo wszystko.
To coś nie jest człowiekiem, nie da się tego ukształtować, choć dotyczy danej osoby. To odczucie. To coś, co się po prostu czuje. Tak po prostu.
Dlaczego na to pozwalamy i skąd się bierze? Z tęsknoty... Wielkiej tęsknoty za czymś wyjątkowym, innym i niepowtarzalnym. Za czymś co podda pod wątpliwość Nasze reguły i zasady. Co pomoże Nam zaprzeczyć. Zaprzeczyć, że w życiu można czuć tylko to co zdefiniowane. Miłość, nienawiść, zazdrość, smutek, lęk... itp. itd. A można dużo więcej...
Dlatego właśnie wpuszczamy TO do Naszego życia, przygotowujemy mu miejsce, pozwalamy zagościć. Czasem przez wzgląd na inność, ciekawość. Czasem z powodu wielkiej pustki. Reszta dzieje się już bezwiednie. Bez Naszego udziału i przyzwolenia.
Bywa to irytujące, wkurzające i zastanawiające. Dlaczego akurat TO, dlaczego akurat TA/TEN? Dlaczego akurat JA?
Bo...
"Nagle dzieje się coś... Co Cię uruchamia... i w tym momencie wiesz, że coś się zmieni... W tym momencie zdajesz sobie sprawę, że wszystko zdarza się tylko raz... Następnie okazuje się, że to wszystko zdarza się tylko jeden raz, i że nigdy więcej nie poczujesz tego samego. Że już nigdy nie będziesz trzy metry ponad niebem..."
(cytat z filmu "Trzy metry nad niebem").
"Księżyc staje się Słońcem, noc staje się dniem. Ponieważ wewnątrz każdej osoby ukrywa się inna, może piękniejsza, może bardziej nowa. Może Twoja..."
"Trzy metry nad niebem"
Pozdrawiam
PannaEm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz