Poezja

"Koniec"

Nie potrafiłam otworzyć się przed nim do końca,
Ukazać całego swego wnętrza.
Odszedł, zniknął z mojego życia,
Jak każdy, którego obdarzam jakimkolwiek uczuciem.
Pozwoliłam mu na to.
Zostałam sama ... znów sama,
Z obawą i strachem przed samotnością.
Po raz kolejny zatracam się w smutku,
Zamykam przed światem.
Lecz nie chcę już niczyjej pomocy.
Pozwalam, by przeszłość pożarła mą duszę.
Chcę być sama, nie potrzebuję nikogo.
Nie chcę nikomu ufać ani nikogo kochać.
Stawiam mur, cegła po cegle
Między mną a ludźmi, odcinam od świata.
Z mej osoby zostało tylko puste ciało.
Dusza zniknęła bezpowrotnie.
To mój koniec.